عنوان:  بررسی تطبیقی تحولات اداری سازمان حج و زیارت با طرح کایزن و تاثیر آن بر رضایت شغلی
موضوع: مدیریت اسلامی
استاد راهنما: اصغر مشبکی
استاد مشاور: کاوه فیضی، محمدحسین رضایی
پدیدآور:  روحانی منش، محسن
سال تحصیلی: ‎????
دانشگاه:  امام صادق علیه السلام
تهیه و تنظیم: پایگاه علمی مقالات مدیریت www.SYSTEM.parsiblog.com

چکیده: هدف از پژوهش حاضر، معرفی طرح کایزن و تطبیق تحولات اداری سازمان حج و زیارت بااین طرح و تاثیر آن بر رضایت شغلی است. بنابراین، دوفرضیه مورد آزمون قرار می گیرد: ‎?) تحولات اداری انجام شده درسازمان حج و زیارت با طرح کایزن مطابقتدارد. ‎?) تحولات اداری انجام شده در سازمان حج و زیارت در افزایش رضایت شغلی کارکنان نقش داشته است. روش تحقیق در این رساله، تلفیق از دوروش کتابخانه ای و پیمایشی است و اطلاعات از طریق فیش برداری، پرسشنامه و مصاحبه گردآوری شده است. پایان نامه حاضر در چهار فصل تنظیم شده است: فصل اول مربوط به کلیات تحقیق است که به بیان اهمیت، هدف، فرضیات، محدودیتها و روش تحقیق می پردازد. فصل دوم به ادبیات موضوع اختصاص دارد که دردو گفتار ارائه می گردد. گفتار اول بطور مبسوط به تشریح مفهوم کایزن، تاریخچه اهمیت و تبیین ابعاد گوناگون کایزن می پردازد. در گفتار دوم، با بیان تعاریف مختلف از رضایت شغلی، تئوریهای رضایت شغلی و عقاید صاحبنظران در این زمینه مورد بررسی قرار می گیرد. فصل سوم، به چگونگی جمع آوری اطلاعات، روش تحقیق و آزمون فرضیه ها اختصاص دارد. سرانجام، فصل پایانی، نتایج بدست آمده از تحقیق و نیز پیشنهادهای ارائه شده را بیان می کند. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل اطلاعات نشان می دهد، آنچه در سازمان حج و زیارت اتفاق افتاده است با کایزن مطابقت دارد و رضایت شغلی کارکنان در خلال این تحولات افزایش یافته است. آزمونهای همبستگی پیرسون و اسپیرمن نیز نقش کایزن در افزایش رضایت شغلی کارکنان را تائید می کند. آنچه در اینجا مهم است اینکه جنبه هایی از کایزن ضمن اینکه به وقوع پیوسته، اما از درجه کمی برخوردار است که می توان به عنوان شاخص ترین مورد" مشارکت در تصمیم گیری" را نام برد که به نوبه خود بر روی رضایت شغلی هم اثر خود را گذاشته است. مطالعات و مصاحبه های پژوهشگر نشان می دهد که در سطح مدیران، این مشارکت در تصمیم گیری به مورد اجرا گذاشته می شود و مدیریت عالی سازمان با استفاده از همین پیشنهادها بسیاری از دستورالعملهای و خطی مشی ها را تعیین نموده است. منظور نگارنده از مشارکت در تصمیم گیری و مشارکت در بهبود، مشارکت در سطوح پایین تر و در سطح کارکنان است. باید به این عقیده توجه داشتت که کارکنان منابع سرشاری از پیشنهادها هستند که می توان با بهره گیری از آن در راه بهبود هرچه بیشتر سازمان گام برداشت. با پیاده شدن چنین طرحی نگارنده انتظار دارد رضایت شغلی در آن چند مورد هم که دچار کم رنگی است به طور مطلوب حاصل شود. تکمیل نظام مشارکت و استفاده از پیشنهادهای کارکنان رده پایین مهمترین پیشنهاد تحقیق می باشد.